Kinderen en jongerenverlies- en rouwcoach
Ook al kunnen we niet alles begrijpen, we kunnen samen leren hoe we verder kunnen, stap voor stap, met een hart vol herinneringen en hoop voor de toekomst."
Waarom ben ik rouw- en verliescoach voor kinderen en jongeren
Kinderen en jongeren rouwen op hun eigen manier. Verlies en rouw bij kinderen en jongeren uit zich anders dan bij volwassenen.
Rouw verloopt bij hen in fases: verdriet kan afwisselen met plezier en vrolijkheid, of met het zoeken van afleiding bij vriendjes of in hun eigen wereld.
Hun manier van rouwen kan soms als “verbrokkeld” aanvoelen, maar dit is normaal. Door stukje bij beetje te rouwen beschermen ze zichzelf tegen een zondvloed aan emoties.
​
Ik geloof dat elk kind en elke jongere recht heeft op een eerlijk rouw en verliesproces, op ruimte voor hun eigen verhaal, hun eigen emoties en herinneringen. Er is moed nodig om verdriet aan te kijken, maar er is ook moed nodig om verder te gaan — en dat hoeven ze niet alleen te doen.
​
Kinderen vragen niet altijd direct om hulp; hun verdriet kan zich ook uiten in hun gedrag of via hun lichaam, zoals boosheid, angsten, moeilijk slapen, lichamelijke klachten of teruggetrokkenheid. Voor jongeren kan rouw zich ook afspelen in hun eigen leefwereld, waar ze steun zoeken bij vrienden, muziek of creatieve uitingen. Soms stellen ze hun rouwproces uit of nemen ze onbewust een zorgende rol op om hun omgeving te beschermen.
​
Samen werken we aan manieren om niet alleen het verlies een plek te geven, maar ook om in het leven weer een nieuw evenwicht te zoeken.
Door aandacht te hebben voor wat zij voelen en denken en door stap voor stap te kijken hoe ze zichzelf in dit proces kunnen vinden, wil ik hen helpen om verder te komen.
​​
Maar hoe pak je dit aan? Hoe rouwen kinderen? Hoe lang rouwen kinderen? Betrek ik mijn kind wel of niet bij de uitvaart? Vertel ik best wat er echt gebeurd is of niet en wat zijn de eventuele gevolgen? Wat zijn normale reacties?
In mijn begeleiding bied ik ruimte, veiligheid en aandacht, zodat ze kunnen ontdekken wat hun eigen tempo en eigen pad is en komen er antwoorden op vele vragen.
​
Rouw stopt niet, maar we kunnen het leren dragen en ook als het zwaar is, geloof ik dat er altijd een weg is naar een plek van kracht, herinneringen en nieuwe hoop.
​​​​
​​
​
